Als je het woord ‘afhankelijkheid’ hoort, wat roept dat dan voor je op? Gevoelens van weerstand? Ongemak? Misschien een kronkelend gevoel? Of iets positievers? Voelt het goed voor jou om nodig te zijn?
Wanneer we voor het eerst ter wereld komen als baby’s, zijn we 100% afhankelijk van onze verzorger(s) voor al onze fysieke, emotionele, psychologische, spirituele en relationele behoeften. Onze ouders zijn jarenlang dag in dag uit verantwoordelijk geweest voor al onze behoeften. Het is een biologische noodzaak om ons te hechten aan onze verzorger (gehechtheidsfiguur), en het is volledig instinctief – het is hoe een baby overleeft. Iemands gehechtheidsfiguur zijn is ongelooflijk veeleisend.
Hechtingswetenschap spreekt empirisch over de overeenkomst tussen hoe een kind zich hecht aan een ouder en hoe een volwassene zich hecht aan hun partner, wat betekent dat onze gehechtheidsfiguur verandert van onze ouder in onze partner. Uw partner is echter niet uw verzorger… Afhankelijk van uw hechtingsstijl (angstig, vermijdend, veilig), kan het een trigger worden om afhankelijk te zijn van of afhankelijk te zijn van iemand anders.
Sluit je aan bij Jayson en Ellen om gezonde en ongezonde afhankelijkheid beter te begrijpen, te normaliseren en zelfs onze behoeften en afhankelijkheid te gebruiken om de verbinding te verdiepe