Wat doe je als je partner een zeer sterke en intense ervaring doormaakt? Dit kan zijn wanneer de intensiteit op grote, sterke manieren naar voren komt, omdat ze op dat moment niet in staat zijn zichzelf te reguleren. Het kan ook zijn dat ze de situatie onderdrukken of verlamd raken – het is duidelijk aanwezig en het is duidelijk dat ze het niet naar buiten laten komen.
Hoe kunt u hen hierbij het beste ondersteunen, of de situatie nu iets is dat u direct heeft veroorzaakt of waar u helemaal niet bij betrokken bent? Er is een extra uitdaging als we erbij betrokken zijn en daar kom ik later op terug.
Er komen tegelijkertijd twee verschillende soorten behoeften en reacties naar voren.
1 Iets stimuleerde hen – ze hoorden bijvoorbeeld over een tragedie en werden overweldigd door verdriet, of er gebeurde iets op het werk waar ze erg gefrustreerd of boos over werden, of misschien kwamen ze dicht bij een auto-ongeluk en werden ze geconfronteerd met diepe angst.
Ik zal dit de CORE-situatie noemen en er kunnen hier allerlei behoeften spelen.
2 Ze hebben een reactie – wat waarschijnlijk overweldigende gevoelens en gedachten omvat die allemaal tegelijk opkomen. Hier is behoefte aan empathie, gehoord worden, gezien worden, steun en zorg. Misschien anderen. Maar dit zijn de behoeften die verband houden met hoe ze ervaren, eerder de kernbehoeften die gaan over wat er is gebeurd.
Op dit tweede gebied kan ik mijn partner in eerste instantie het beste ondersteunen. Misschien kan ik bij de eerste helpen bij het oplossen van problemen, maar pas later als ik ze heb geholpen om weer bij zichzelf te komen door zelfregulering of door ze te helpen bevrijden van elke onderdrukking.
Wat moeten we doen?
Ik hou van het beeld van ruimte houden voor iemand. Als mijn kind valt en zijn knie schraapt, is het een natuurlijke reactie om het op te pakken en in een geruststellende omhelzing te houden. Op dat moment ben ik niet bezig met waarom ze omvielen en mijn energie is om een veilige ruimte te bieden door ze vast te houden.
Als volwassenen willen we onze partner misschien ook fysiek vasthouden terwijl ze in paniek raken – door oogcontact, een hand vasthouden of knuffelen.
Een andere manier van ‘vasthouden’ is door de aanwezigheid van empathie, wat een energetisch vasthouden is. Stel je voor dat je energie en aandacht zich rond je partner vouwen om een veilige cocon te creëren. In die ruimte oordeel je niet en evalueer je niet. Je houdt vast en bent getuige en reageert niet, maar accepteert wat er opkomt. Niet proberen iets te veranderen … gewoon aanwezig zijn. Dit heeft geen woorden nodig en in veel gevallen kunnen woorden in de weg zitten.
Een andere manier om erover na te denken: op dit moment zet je jezelf ‘in de wacht’ door op een denkbeeldige pauzeknop te drukken. Deze pauze duwt je neiging om te proberen om te gaan met de onderliggende situatie opzij, terwijl je dat voor later laat en je partner toestaat te ervaren wat het ook is dat ze ervaren. Je vertrouwt erop dat ze weer tot zichzelf komen en hun weg er doorheen vinden.
In mijn vorige relaties had ik het erg moeilijk om de tranen van mijn partners te verwerken. Ik kon huilen niet accepteren als hun manier om de pijn in hen te uiten. Ik ging ervan uit dat als iemand huilde, er een probleem was en mijn impuls was om het probleem op te lossen … en om dat te doen, moest ik ze eerst stoppen met huilen. Dit is het tegenovergestelde van ruimte toestaan en in plaats van ruimte geven, ik probeerde ruimte te verkleinen – en het grotere plaatje niet te zien in plaats van alleen een probleem op te lossen.
Toen ik mezelf beter begon te begrijpen, leerde ik herkennen wat er met me aan de hand was als mijn partner huilde als mijn ongemak. Ik leerde om er voor hen te zijn en mijn impuls te weerstaan om mijn eigen ongemak te verlichten.
Waar worstel je mee in je partner? Is het boosheid, boosheid, frustratie? Ik nodig je uit om in jezelf te kijken en iets anders te proberen.
Blijf zwijgen in plaats van te spreken.
In plaats van het probleem op te lossen, blijf bij wat je partner ervaart.
Wanneer ben jij de oorzaak?
Er is een extra uitdaging als je in het middelpunt van de situatie staat. Hiervoor is een extra stevige druk op de pauzeknop nodig. Houd uw reactie aan de kant – u kunt er later op terugkomen.
Luister, geef empathie, in stilte .. tot de storm voorbij is.
Totdat je partner deze sterke ervaring kan vasthouden – gekalmeerd door het empathische luisteren dat je kunt bieden. Vertrouw erop dat luisteren kalmte zal brengen. Wanneer ze verbinding maken met zichzelf, kun je beginnen met het aanpakken van het onderliggende probleem.
